این منتقداست که از تقلید جلوگیری می کند با وجود اینکه بسیاری ازدوستان چه آنهایی که دینی هستند و چه آنهایی که غیردینی هستند و می گویند نباید تقلیدوار و کورکورانه نگرشی وحرکتی وعملی راپذیرفت اما زمانیکه آن نگاهها و حرکتها وعملها به نقد کشیده می شود چیزی ازاین شعاردیده نمی شود آنها طرفدار تقلید هستند در واقع درعمل آنها این نگرش رانمی پذیرند وتنها انسانهای توخالی هستندکه برپیشانی خود نوشته اند تقلید ممنوع ما اجازه به شمامی دهیم که نقد کنید و بپرسید اما شمشیر آن تیز و برنده و خون آلودی دردستان دارند

مدیر وبلاگ چرا آقای محمد: دراین مدت شاید بتوان گفت واکنش بهتر ازسازمان موحدین آزادیخواه ندیده ام . بااین وجودکه بارهابرآنهاتاخته ام ومورد نقد قرارداده ام بهتر از دیگران عمل کرده اند. به نظر من واکنشات بسیار مهم است شاید از بعضی ازمقولات هنوز پاسخها را کامل ازسوی آنها ندیده ام مثل اینکه من هنوزبراین نظرم چون پیامبراول به انقلاب درونی پرداخت ویارانی قوی مثل مهاجرساخت بعدابه پرورش برونی پرداخت وپرورش سیاسی در مراحل بعد ایجاد می گردد و درست است که نبایدهمه انسانها راساخت یا تکمیل پرورشی را دید اما باید یاران قویی در امرتربیت داشت بااین وجود، واکنش آنها را توحیدانه دیدم چون آنها می دانستند که باید درحذف نگاه دیگران نباشند و درمقابل دیدگاههای دیگران بی تفاوت عمل نکنند واین مورد مهمتر از پاسخهای آنها بود چون رعایت این مقدمه انسان را بعدا به حقیقت وپاسخ درست می کشاند. http://chera2chera.blogfa.com/post-294.aspx

این نظر هماهنگ با مواضع تــوحیدی و آزادیخـــواهانۀ سازمان موحدین آزادیخواه و شعار اســـاسی آن یعنی «آزادی و مردمســالاری و کثرت گــرایی» است، که در «جمهوری متحدۀ مردمی» متحقق می گردد، و همۀ اینها از «موضع سه ضلعی سماء» نشأت می گیرد، که ذیلا تقدیم می شود:

بسم الله الرحمن الرحیم

ســـــــــه مـــوضــــع اســاســـــــــی

تا حال بیشتر «دو موضع اساسی» بین مردم و جریانات فکری و سیاسی رایج بوده است: یکی «موضع موافق وهم رأی» و دیگری «موضع خصمانه وجنگی». به عبارت دیگر، اتخــاذ مواضع معمولا روی «یا از ما یا بر ما بوده» بنا شده است. نظر و عمل متعصبین و رؤسای استبدادی و استعماری نیز همینطــور است، و مواضع آقای جورج بوش دوم هم  که در رأس استعمارگران غربی قرار دارد، از همین «خصلت دو بعدی» رنج می برد، و با توجه بهمین مواضع دوضلعی، جهان را به دو بخش: یا «با اوست یا علیه اوست» تقسیم کرده است. اما آنچه سازمان موحدین آزادیخواه ایران، به تبعیت از قـرآن مُنـزَل، روی آن تاکید می کند و می خواهد آن را ارائه بدهد «مـواضع سه ضلعـی» و سه بُعدی و سه جانبه نمودن آنست، بدین صورت که: هر کس و هر حزب و سازمانی و هر نظام و حکومتی، می تواند دارای «سه موضع اساسی» باشد:

۱- میتواند دارای موضع «موافق و هم رأی» باشد، در ابعاد نظری و عملی.

۲- میتواند دارای موضع «مخالف و متفاوت» باشد، در ابعاد نظری و عملی.

۳- میتواند دارای موضع «خصمانه و جنگی» باشد، در ابعاد نظری و عملی.

و حاصل مستقیم این وضع جدید و این میدان سه ضلعی، آزادی و مردم سالاری و کثرت گرایی است، چیزی که وجود آن در یک میدان دو ضلعی نا ممکن و محال خواهد بود. زیرا وقتیکه بعد از خود و نظرات و روش خود، چیزی جز دشمن جنگی دیده نمی شود، و بجز خود و مواضع و اهداف خود، کسی به رسمیت شناخته نمی شود و حق وجود به کسی داده نمی شود، و در این راستا «راه انصحار طلبی» در پیش گرفته می شود، آزادی و مردمسالاری و کثرت گرایی چگونه می تواند بوجود بیاید؟! چنین چیزی غیرممکن است. اما زمانی که این نتیجه حاصل گردید و این اصل به رسمیت شناخته شد که بعد از خود و راه و روش و موضع خود، راه و روش و موضع دیگری هم وجود دارد، اما با راه و روش و موضع خود «متفــاوت» و با روش کار و حرکت خود «مخالف» است، آن وقت «دروازۀ» آزادی و مردمسالاری و کثرت گرایی باز شده و عبور از «وضع استبــدادی» مُیَسَّر می گردد. لازم به ذکــر است که مواضع نظری و عقیدتی، در بیشتر مــوارد، و در صورت وجــود انسجــام و التــزام، مقــدمۀ مواضع عملی هستند، و هنگـــام به وجــود آمدن زمینه ها، مواضع نظری و عقیدتی، منتهی به «مواضع عملی» و سیاست های اجرایی می شوند. عکس این واقعیت نیز درست است، و معمولا مواضع عملی و عملکرد سیاسی، بیانگر مواضع نظری و عقیدتی هستند و از آنها سرچشمه می گیرند.

البته باید تـوجه داشت که در رابطه با هر یک از «مواضع اسـاسی» سطــوح مختلف و متعــددی وجود دارد، و هیچ یک را نمی توان در یک سطح و میزان و در یک وجه و انگیزه خــلاصه نمود. مثلا دربارۀ توافق و هم رأی بودن، «سطوح و مراحلی» وجــود دارد، که از تــوافق و هم رأی بودن در «اصول» گرفته، تا توافق و هم رأی شدن در «فروعات و جزئیات» را در بر می گیرد. بدین صورت، همانطور که توافق و هم رأیی، می تواند در اصـــول اساسی خلاصه شود، همین توافق و هم رأیی، میتواند به حد اکثر خود نیز برسد و بالاخره به «اتحاد و همبستگی» منتهی شود. این وضع در رابطه با «موضع مخالف و متفاوت» هم صدق می کند، و در آنجا نیز، مراتب و درجات وجــود دارد، و همۀ مخالفان و دگراندیشان در «یک سطح» قرار نمی گیرند. بنابر این، هر مُخــالف و مُتفــاوتی باید «بصورت جداگانه» ارزیابی و نگریسته شود، و میزان تخالف و تفاوت آنها مستقلانه مورد توجه و مد نظر قرار گیرد. دربارۀ «موضع خصمانه و جنگی» هم وضع بهمین منوال است، و دراین میدان نیز «مراتب و درجات» وجود دارد، و همانطورکه موضع خصمانه و جنگی میتواند خفیف و در حد اَدنای خود باشد، این امکان هم وجود دارد که چنین موضعی به حد اکثر شدت و کینه توزی برسد.

سازمــان مُــوَحِّدین آزادیخــواه ایــران

۹ جمادی الاول ۱۴۲۷ – ۱۵ خرداد ۱۳۸۵